рамнодушен (прид.) - одблесок (имн.)

Трагав во брзината на сценаријата, во рамнодушниот одблесок на телевизијата, во филмот на денот и ноќта низ празниот простор, во чудесно бесчувствителниот след на знаци, слики, лица, ритуални обреди на патиштата, по она што е најсродно на еден нуклеусен и денуклеусен свет каков што е нашиот, сѐ до европските дувла.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)