раширен (прид.) - крило (имн.)

Со раце раширени крилја мене сега што ме чекаат, еден ден самостојно ќе летнат, мое чудо мило, моја надчовечка сило.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Над нив небаре ветроштина со раширени крилја растура страв.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Нивниот бакнеж составуваше бујна срцевидна белина која наликуваше на ангел со раширени крилја.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Моќните птици, со широко раширени крила, кружеа над врвот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таму, на сина основа имаше една мала шарена птица со раширени крилја, слична на онаа што ја видов на килимот што Миру го ткаеше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Неочекувано и за мене, тоа се отфрли од гранката и падна со раширени крилја на замја.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Таму повеќе не бие срцето на мојата Фатмира.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во дворот на манастирот го препознавам белиот паун со раширени крилја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имавме едно радио во облик на раширени крилја на паун, кое татко го донесе кога се врати од Цариград, кое како да беше дел од куќата крај реката Вардар во Скопје, дел од семејството.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сеќавам на еден настан уште од времето на виетнамската војна.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во бродот Галеб се одржуваше Југославија во мало како во подвижен музеј, како објект во пловидба, со елитни кадети, избраници од сите народи и народности на Југославија кои на своето копно ги насетуваа првите тектонски поместувања на големата конструкција, а на морето беа како птиците албатроси со раширени крилја, принцеви на сините морски ширини.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во бродот беа присутни сите Титови обележја, освен него: неговата биста, неговата работна соба, неговиот свет од долгите пловидби, плочките на кои беа испишани имињата на славните посетители, покрај државниците и имињата на Елизабет Тејлор, Ричард Бартон, Софија Лорен и други...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На зајдисонце, ете ти го Брчалото, сега во отровно зелена кошула, пак светликава наспроти зајдисонцето, разградена до над папокот, со ракавите запрегнати и со златниот ѓердан на вратот, ѓерданот на којшто висеше американскиот орел со разлатно раширени крилја.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Помина белиот автомобил, подзастана среде селото отаде мостот и уште пред да го покрие правта што јуреше зад него ширејќи се преку целото село, луѓето го здогледаа шоферот, кус и широк во плеќите, со црна маслосана капетанска капа наврена на главата до над веѓи и до уши, и до него височок, кршен маж со паларија на главата како оние што ги носат говедарите во каубојските филмови, во жолта разградена кошула, запрегнати ракави и на вратот наместо вратоврска, врзана црна подебелка врвца за чевли, фатена со тока како од олово, направена во облик на орел со раширени крилја.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Зад мене беше Манастирот Свети Наум во Македонија, врз чиј црвен ќерамиден покрив шеташе гордо паун со раширени крилја со сите бои на божилакот, надополнувајќи ја убавината на библискиот пејзаж.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Густите веѓи му стоеја над очите како раширени крилца од ластовичка.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)