свилен (прид.) - кошула (имн.)

Ги менуваше белите свилени кошули секој ден, а откако во него се всели неумоливата гушителка – туберкулозата, по три на ден.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Џими Хендрикс - ова, додуша, беше пред да стане Џими Хендрикс, сè уште беше Џими Џејмс - седеше во публиката со својата гитара, и ги прашуваше дали може да свири со нив, и тие рекоа: секако.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Нејзините некогаш високи рамења наликуваа на закачалка на која висеше убава свилена кошула.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Изабел на себе имаше црвени панталони и убава свилена кошула, накит ни многу ни малку, само тенко златно ланче околу вратот, а шминката ѝ беше многу дискретна.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Дедо Васја беше колхозник со одликувања. Владата за Денот на победата го даруваше со свилени кошули.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Имаше кратка коса и прекрасна гардероба - црни панталони и бела свилена кошула.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
АЛЕКСАНДАР ТЕРЕХОВ ХАРОН
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Потоа го отвораше бовчалокот на момчето, здиплен во бела свила, а во него свилена кошула, свилена кравата со цветчиња, свилени марамчиња со извезени букви, свилени подризи, чорапи.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)