Понекогаш тој ден успеваше да ја заплисне со својата белина и да ја стопли со своите одблесоци целата Бела Долина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога секој ден осамнуваме во сегашноста: ние сме огледалото, низ кое минатото има свој одблесок во кој се насетуваат убавините на иднината!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Паѓаа точно врз пенливата вода од каде што, одбивајќи се со својот одблесок, правеа илјадници бели ѕвезди.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)