свој (прид.) - рана (имн.)

Исто така, во Бојсовата инсталација Zeige deine Wunde (Покажи ја својата рана) од 1976 г., раната е нанесена во детството. 100 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Пренесено, тоа е она што веројатно се случило на акцијата Келтско (Kinloch Rannoch) шкотска симфонија од 1970 г..
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(Зајакот може да ја игра и улогата на мртвото дете и на рамнодушната публика поради тоа што во бесконечно протејското несвесно, во кое Бојс се чувствувал како дома, не постојат противречности, како што забележува Фројд.)
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Рака на срце, во својата рана младост сигурно била убава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но тој, пишува неговиот соборец П.Шатев, “уште од својата рана возраст беше нервен и неспокоен.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Навистина, би било незгодно од тебе кога би продолжил да ја влечеш и понатаму оваа своја рана, така, за да морам и утре да ти идам. Незгодно, не, не незгодно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А ако успеат да ѝ се спротивстават и нејзе со своите вивнати заби, или ако успеат со нив да го фрлат под нозете барем еден од нив, тогаш знај дека тие толку далеку ќе ја однесат својата рана, што не ќе вреди да се обидуваш ни да ја замислиш таа далечина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Најпочестено е местото што ѝ припаѓа на Нова Година, неговата симпатија, поради која патува со прекршена стрела на својата рана.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Не кревај го прстот кон својата рана.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Потоа Борхес заклучува: “Има четири раскази.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во кратката проза “четири циклуси” тој дава преглед на четири раскази: еден за град што го опседнуваат и бранат храбри луѓе (Трои од Хомеровите пеења); друг, приказна за враќање (Одисеј се враќа на Итака); трет, кој претставува варијација на претходниот и зборува за потрага (Јасон и Златното руно, Триесетте птици и Симург, Ахаб и китот, Џејмсовите и Кафкините ликови); и последниот за жртвување на бог (Атис, Один, Христос).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во текот на времето што ни преостанува, ќе продолжиме да ги кажуваме, преобразени”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во збирката песни Златото на тигровите од 1972-та, Борхес напиша една доработена верзија на таа своја рана поетика.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)