свој (прид.) - самотија (имн.)

Секогаш постои можност да се појави некој со кој ќе ја сподели својата самотија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А веќе се ведне за да ги задави своите корени и својата самотија.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Пекај по тоа за што се радуваш за сенката на убавата измама што те мами во својата самотија.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Ноќта беше мирна и единствените звуци доаѓаа од нејзините нови станари.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Она што му беше дом задрема во својата самотија, под меката покривка на новиот снег.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ми велеше дека целиот живот ќе бидам сама, ќе тонам во својата самотија, ќе останам немажена и така ќе бидам срам за целото семејство.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас молчев и мислев на Рајнер; во мене се бореа стрепењето дали ќе се врати и сигурноста во неговото ветување. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Туѓинецот стоеше сам. Обѕирајќи се наоколу можеше да ја види својата самотија, водата на убавиот брег и сонцето што се слизнува удолу во доцнежните бои на денот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)