ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Приредувачите на студиското издание на Фројдовите дела на ова место укажуваат на Квинтилијан, римски реторичар кој во своето дело De institutione oratoria (1,6) прашува: „Смееме ли да се согласиме со тоа дека некои зборови настанале од своите спротивности, како што е на пример, “lucus” , шума, бидејќи таа е затемнета со сенки, слабо осветлена (luceat)?“

Зборот ја содржи својата спротивност во самиот себе.

Но, компјутерот беше оној што објективно и неумоливо, секој пат како зјапав и трепкав пред екранот, дијагностицираше – далекувидост (што барем со формулацијата е во предност, се тешев, од својата спротивност „кусогледоста“, иако резултатот е ист – ОЧИЛА!).

Заострувајќи се, ресентиманот ја потиснува својата спротивност.

„Со оглед на тоа што секој поим е е двојник на својата спротивност, како што би можело да се помисли, како тој би можел да им биде соопштен на другите кои се обидуваат да го мислат, ако не мерејќи го со неговата спротивност?...“

А крвчето понекогаш ме потсеќа на својата спротивност - на металната идентификациска плочка околу војничките вратови која по смртта на војниците им ја ставаат во уста. На непријателските војници, се разбира.

Се чини дека античките толкувачи на соништа нашироко ја користеле претпоставката дека некое нешто во сон може да ја значи својата спротивност.

Како што секоја трагедија се претвора во фарса, така и сите бивши југо-симболи се претворија во својата спротивност: Титовата штафета (симболот на братството и единството) во братоубиствена палка, пушка или нож - оружје со кое претставниците на југо-народот се требат еден со друг.

Тоа оро - симболичната круна на Југославија, разбирлива за сите писмени и неписмени Југословени - денес се престори во својата спротивност, во смртоносна јамка.