свој (прид.) - пред (предл.)

Тука тие се заинтересируваа за прашањето за нивната народност, за српските филолошки и историски аргументи за нивната народност, за српскиот патриотизам и за неговото крајно изразување во вид на шовинизам или слепо претпочитање на своето пред туѓото, за причините на српскиот шовинизам, за улогата на Србија во сегашно и во идно време во македонското прашање и за многу други важни и интересни прашања.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Повикаа и по Лествичникот, и тој дојде, притворен во тагата и скрбта своја пред логотетот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)