Таа прва го пушти своето меко гласче Ми они тричките и у црква биле вадин, у Света Бугуројца! Арно направиле.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Белиот ангорски мачор, со своето меко и сребресто крзно, со широко поставените жолтозелени очи и со розовото и нежно обликувано носе, беше постојан другар на Милан.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)