Во мислите го проколнува своето остро ноже. А тоа ни најмалку не е виновно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Само нијанса, а тоа ти е како една стотинка во резултатот 100 м со препони - мажи, или една лажица млеко повеќе во смесата за палачинки, но таа „разлика“ ја чувствуваат врвните експерти-мајки, исто како што белината на долната облека можат со своето остро око да ја стават во категорија А1, А2, А3... мислиш, на забар си, па ти одредува боја на коронка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)