Како и во филмовите, и во сликите Џарман користи фрагменти од својата лична митологија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иако сликите поседуваат genius loci - Британија - кадешто Џарман не го испушта од вид ниту викторијанскиот период, империјалното минато, општиот британски конзервативизам, декаденцијата, ксенофобијата и сл., силна е присутноста и на моментните општо-цивилизациски закани: нуклеарни, еколошки, епидемии на сида.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џарман не ги именува. Самите можеме да ја одбереме онаа што најмногу ни се допаѓа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но, кој од оној свет се вратил? Камо таков човек? Сѐ уште силен е Харон...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Џемал-ага е човек практичен. Жесток и безобѕирен кон слабите, со силните е чудно снаодлив.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Еве ги!... Се договараат пак на вториот спрат...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Гнојот од чиревите, целата крв, се размачкува, ѝ се растекува... гровта уште посилно од тато... ја стегнувам... се грчи... силна е...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Го слушам моето име...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)