силен (прид.) - сонце (имн.)

И така, човекот можеше да си гледа колку сака и да стои над понорот од улицата невиден од никого.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нѐ удираше црн дожд, нѐ убиваше силно сонце, се пробивавме низ најстрашна снежна фортуна, не, ништо не можеше да нѐ врати од тој пат, да нѐ оддели од тој човек.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од тука, се сеќаваше, од оваа куќа па до спротивната, со грд бетонски орел како украс на кубето од покривот, до таа спротивна куќа што сега ја нема, Margina #32-33 [1996] | okno.mk 119 некогаш еден господин професор професор Артур шнајдер одеше по жица и ги претставуваше своите продукции, високиот ковчест и раскрачен Германец со проретчена коса и со долги жилести нозе; одеше по жица балансирајќи со долга притка налик на големо весло и сите го гледаа со кренати глави.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еден ден од силното сонце се разболеа неколку деца и од Драч дојде лекар.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Него, сигурно, никој не го забележуваше така затскриен зад железата од рекламата, зашто никој не го подигаше погледот во ова запурничаво попладне кога сѐ уште блештеше отсјајот од силното сонце.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Доживев и јас бескрајна радост, срцето мое песна да пее, за овој празник - нашата младост ко силно солнце што во нас грее!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Не ги затворај очите пред силното сонце, дозволи ми, само така да те погалам.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Венат, како што вениме ние во лицето од силното сонце.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)