Со други зборови, секој симбол-знак на писмото претставува двострана реалност, системска единица окарактеризирана со две страни: со израз и со содржина.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Писмото како семиотички систем се состои од визуелни симболи со знакова структура.