Таквата наративна поетика, елегантна и динамична, всушност е многу сложена раскажувачка форма: таа е со перспектива ограничена со јасен плафон, оти аголот од кој ќе се перцепира светот, ќе биде токму тој на двата лика, што претставува една крајно оригинална швејковска варијанта на Мето Јовановски.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)