сопствен (прид.) - дедо (имн.)

Не е никакво чудо, после сѐ, ако за себе зборува со најголема можна претпазливост, со шепот, честопати во трето лице; ова кутро суштество е сосем свесно дека е сопствениот дедо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)