среќен (прид.) - сум (гл.)

Среќна сум што сум се родила во такво рајско место, и по изгледот и по доблестите на мештаните тоа место навистина наликува на рај.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Но, сепак, среќен сум што си избрала погрешна личност, зашто ако тоа не беше така, сега не ќе наздравував со жената која ја сакав и ќе ја сакам сѐ додека за навек не затворам очи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Не, немам, но среќна сум што дојдов во рацете на овие добри воспитувачи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имав среќа што имав прекрасна мајка, а среќна сум што го имам татко ми.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, не се жалам, среќна сум. Сакана сум и тоа ме прави прекрасна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ќе признаам, среќна сум што сум родена на ова парче пустина.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Море која Софија, вака среќен сум бил само кога Јованка ми ја пуштија за домачица во туѓи бели дворови!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Тоа и молот, и јас, среќен сум.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
СТЕВО: Па добро, среќен сум што сум овде со вас.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Среќен сум што среде метежот на плоштадот сум незабележлив како натписот на мојата блуза.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Среќен сум што прочитав една убава книга за нашиот мил Балкан.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)