стаклен (прид.) - суд (имн.)

Вревата на минувачите и автомобилните мотори пораснаа и ги поклопи како врел стаклен суд. „Чекај, синко“, се насмевна Отец Симеон топејќи се од лажна и потсмешлива благост. „Таа не сака да се оддели од мене, така ли е?“ Сега и Иван се насмевна.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ѕидовите на тој стаклен суд беа ишарани со неподвижни ситни меури.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)