старечки (прид.) - рака (имн.)

Болеше глуво и постојано тоа сознание за старецот, беше една судбинска болка за животот, што еднаш мора да заврши, и тоа сега на сите оние трагови од неговите старечки раце во овие простории им ја даваше болната можност да потсетуваат на себе тажно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Господи и Богородице Мајчице, Пресвета Владичице, според волјата Ваша останало жарче - под пепелта запретано... па кога ќе го распреташ да фати искра врз суварки со старечки раце искршени, врз жарчето наредени... од старечки здив искра во пламенче да се разгори - си шепоти баба Петра, наведната над огништето.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Попусто - клучалката имаше тесно грло, клучот беше несигурен во старечките раце.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го најде седнат крај тланикот до огништето, со лулето во растреперените старечки раце и главата ведната.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И кога по неа набабри втора врз зеницата на Пандо, се подигна старечката рака и дланка рапава, жилава, ковчеста, но бодра, ја откинува за да не остави лишај на пониженост.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)