После тоа беше пратен во чистилиштето и беше присилен (или присилил некој друг) да води белешки за Халстон и Виктор Хуго и Лиза Минели и Бјанка Џегер и Калвин Клајн и Полет Годар.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Неговите денови во основа се наследство на патетичното, страшното одигрување на импотенцијата - како емоционална, естетска, морална така и телесна.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Низ сето тоа, Ворхол, како принцот Просперо (pros- per - на англиски значи цути, успева) во Маската на црвената смрт, се препнува пасивно во светот полн со “убавина, премногу развратен, бизарен, нешто помалку ужасен и без нешто што би предизвикало возбудлива одвратност”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)