39. На денот на твојот погреб, освен што им ветив на синовите дека ќе напишам книга им дадов уште едно ветување, кое за разлика од првото не зависеше само од мене.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Но, сега беше твојот погреб. Облеката за мене и синовите беше подготвена, сѐ ново и убаво.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
И да ти признаам, (барем тоа можам): љубопитството ме доведе и на твојот погреб, иако, знам, дека дури и самото мое појавување овде и во овој час ти го сметаш за некоректно па дури и непристојно со оглед на некои од нашите поранешни среќавања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но ако не бевме и двете токму тоа: (недоразбирања што се движат едното спроти другото), кажи, каде тогаш ќе се сретневме?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)