ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Сценскиот агон тргна кон својата кулминациона точка кога се слушна изјавата на тогашниот Министер за култура Ѓ. Исмаил: „Забрането е да се забранува!“

Му пишуваше на тогашниот министер за култура на Франција, Жак Ланг, да ми биде овозможен двомесечен престој во познатиот француски преведувачки колеџ во Арл, сместен во еден средновековен замок кој некогаш служел како болница, дисперзиран дел од културниот простор Ван Гог.

Мојот поранешен пријател од Арапската Лига Лакхдар Брахими, тогашен министер за надворешни работи во Алжир, ме охрабри да ја преземам мисијата, утврдувајќи ми термин за средбата.

Требаше да се пренесе специјалната порака до мароканскиот крал Хасан Втори (тогаш Мароко беше непостојана членка на Советот за безбедност) потоа до Претседателот на Тунис Бен Али, како и до тогашниот министер за надворешни работи на Алжир, мојот пријател од Тунис Лакхдар Брахими...

Тоа беше времето кога младата македонска дипломатија ја понесуваше мисијата на нови обврски во врска со приемот на Република Македонија во Обединетите нации.

Изненадувањето започна во Алжир.

На 20 јануари 2005 година, само три дена по усвојувањето на измените на Законот за вработување и осигурување во случај на невработеност, со кои значително беа намалени правата на работниците кои по сила на приликите се без работа, тогашниот министер за труд и социјална политика Стевче Јакимовски најде за сходно да изјави дека е потребно „оној што работи да не биде заштитен како мечка во планина туку да тој биде изложен на оценки.

Јунаците на првиот Мајкин бал, во 1939 година, на чело со грофот Чано, тогашен министер за надворешни работи, ја нападнаа родната земја на Мајка. Нејзината родна земја.

XIV Како што Татко, во времето на комунизмот кое се совпадна со неговиот триесетгодишен егзил во Југославија, ја криеше својата најзначајна историска епизода од целиот свој живот, средбата со Ќемал Мустафа-Ататурк, основачот на нова Турција, во 1920 година, на Принцовите острови близу Цариград, во резиденцијата на својот вујко Фетхи-беј Окијар, првиот премиер на новата Турција, така Мајка ја криеше, заедно со Татко, средбата со тогашниот министер за надворешни работи на фашистичка Италија грофот Чано, во 1939 година, во Рим.

Платите почнаа да доцнат, а подоцна и воопшто да не се исплаќаат.

Така, на почетокот на 2006, на Митревски не му се исплатени дури 15 месечни плати (вклучително и придонесите од плата).

Во март 2006, проблемот со Клуб - кафеаната и вработените во неа е ставен на дневен ред на Владата на РМ, а како дел од ресорот на тогашниот Министер за култура (Б. Стефановски).

Наместо ова на работниците, на рака, им се даваа „ситни пари“ во кеш, а остатокот од личниот доход им се исплаќаше во натура – преку давање свински полутки, јагниња, пилиња, копани, табли јајца, еурокрем или, пак, канти сирење!?

6 Додека траеше штрајкот, работодавачот незаконски имаше вработено работници на местото на штрајкувачите, а контролите на Трудовата инспекција за тие нерегуларности остануваа потполно слепи.

Поради финансиските проблеми оваа фабрика, во која сѐ уште имаше државен пакет акции, влезе во познатиот FESAL II аранжман склучен помеѓу Владата на РМ (чиј претставник беше тогашниот Министер за финансии, а сегашен Премиер –  м-р Н.Груевски) и ММФ, како една од т.н. „12 големи загубари“.

Исто така, пред, за време на штрајкот и после неговата забрана, штрајкувачкиот одбор упатува апели за помош и одржува средби со политичари, владини функционери и пратеници од овој град (вицепремиерот В. Пешевски, тогашниот министерот за финансии Т. Славески, министерот за економија Ф. Бесими, заменик министерот за правда И. Ибрахими, градоначалникот на Битола В. Талевски, пратеникот од редовите на ВМРО-ДПМНЕ Н. Котевски и др.), меѓутоа од тоа не добиваат никаква корист.