Последниот дел на паркот, оној од каде што почнуваше дивината, каде што патеките беа обраснати со трева и троскот, каде што од клупите беа останале изгниени штици без лушпа од боја и каде што дрвјата и грмушките се испреплетуваа во трнлив честак, низ кој се пробиваа само смокови и невестулки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)