убав (прид.) - град (имн.)

„Во минатото (пишуваше таму), пред славната Револуција, Лондон не беше овој убав град што го знаеме денес.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
СОЛУН е голем, и убав град, веројатно и затоа, што е расположен на питомите брегови на Егеј.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Букурешт е многу убав град, можеби еден од најубавите или од многу убавите градови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Следното утро кога станав, т.е. веќе беше пладне, ме разбудија плискавиците од дождот што силно го беше зафатил убавиот град Охрид кој без сонцето делуваше некако тажно, како да не е истото место.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Две вечери останавме во Бурлингтон, убав град на езеро.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Многу ми се допадна овој град, како некоја заспана убавица од приказните, како да застанало времето, тука, во овој убав град.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Париж е убав град, а ти имаш цела година во слободното време да ги проучиш и видиш неговите знаменитости.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во текот на годините тој гордо присуствуваше барем на десетина вакви отворања додека угледот на Џоен полека но сигурно растеше до својето сегашно угодно ниво меѓу колекционерите во областа; ова секако ќе му биде последно, како што и многу други неодам­нешни настани нужно беа, што тој го сфаќаше или едновремено со нив или ретроспективно: неговото последно лето во нивната викендичка на островот Фенвик, последниот метеорски дожд, последниот сет тенис кога неговата сла­бост ескалираше, последната величествена октомвриска промена на бојата на лисјата во „нивната” долина, а сега, по сѐ изгледа, и неговата последна посета на овој убав град.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)