Овој условен сојуз во библиотеката помеѓу религијата и комунистичката идеологија, кој сигурно имаше смисла само во татковите балкански алхемиски замисли помеѓу рационалноста и ирационалноста, требаше да ја содржи стратегијата на спасувањето, опстојувањето на неговото семејство во балканскиот егзил.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)