Цел живот трчаме за да го откриеме нејзиниот крај, нејзиниот гаѕер.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Читајќи ја српската историја и српските песни ми останаа во сеќавање за цел живот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
И тој цел живот си имаше мака со асмата, но ништо не му можеа”.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ќе почнеме ли од љубовта? Ќе се осмелиме ли да почнеме токму од неа? ***
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Целиот живот и никогаш не ќе знаете до каде сте се искачиле.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Цел живот ги шетав своите соништа и низ времето и низ просторот, им зборував, им подвикнував, им потпевнував како на најблиски и стоејќи простум и извишен над нив јас секогаш се чувствував и исправен и горд...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Како ќе умреш е апсолутно најважното нешто во целиот живот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Гледаат и немаат старците - ете така, цел живот се врти во круг - животот врзан за стожерот среде гумното...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Тој целиот живот го помина со амалскиот самар на грбот, со амалската ортома околу половината, со проклетството на Атлас и на Сизиф, да ја крепи и пренесува земјината топка.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Смртта низ целиот живот ни навраќа како дрвосечачот: некогаш само ќе нè маркира за подоцна да ни наврати одново.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Како цел живот да сум била овдека ми иде. „Животот е голема лага, велеше дедо, а ние сме тука за да биде уште поголема.“ 49.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Целиот живот го барав, а дури сега го добив”.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но, далеку од факти, ваквите генерализации за геј- мажите биле обични заблуди – на пример, дека геј- мажите се модни зналци или познавачи на дизајнот, дека се мераклии да се облекуваат како жени.
Џон, вели, цел живот се борел против тие стереотипи и не сакал да гледа како сега нив ги поткрепуваат и високообразовни установи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
(3) Во Линдевата реплика на „тркалото“ столчето и тркалото изгледа како да прават сенка на ѕидот, но повнимателните набљудувачи забележуваат дека сенката е всушност илузија, внимателно нацртана со молив на ѕидот од страна на Андре Рефреј, француски уметник кој пред 15 години подготви серија од 12 илустрации во гваш-техника, кои го прикажуваа животот на Дишан, а кои беа наменети за ретроспективнта изложба во центарот Помпиду.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
ЈАКОВ: Цел живот пишува еп за човештвото од предисторијата до денес.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тој се чувствуваше како да ја познавал девојката цел живот, како да му припаѓала нему илјада години, како да била дел од неговиот живот уште пред да се роди.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
А навечер, кога ќе зајдеше сонцето, на мажите пред дуќаните, седнат и тој како нив, крстнозе на тревата, и одвреме навреме свирејќи на утот, Јован им раскажуваше: Не може секој да издржи цел живот да биде Турчин.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Зарем немав право? Ако не постоеше тој црн знак верувам дека немаше да бидат спомнати планинските беспаќа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
ЕВТО: Цел живот! Го метеше манастирот денес! РАЈНА: Го метев.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Луѓе цел живот се мачат да стигнат во град, овие шетаат по пустелии.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Се качуваме ־. ајде, ајде, а некој зад мене гласно си зборува: - Цел живот одев по трагата на бога, вели, а бога никаде не го најдов.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Неколку секунди имаше чувство како да се вратил во ноќниот кошмар што му се јавуваше одвреме навреме низ целиот живот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа сардела ја носеше таа секаде каде што бевме и каде што одевме целиот живот, како некој нејзин знак за живот по сопствена мерка.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Цел живот низ пенџере да не ѕирнеш.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Би мастурбирала цел живот да немам други здодевни обврски во животот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
СТЕВО: Еднаш да се најдеш на прво место во право време, целиот живот ќе го поминеш како по лој.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Не згрешивме, ќе трае засекогаш, во најинтимните и најскриените делови на нашите срца, чувана од секаква нечистотија што ја носи овој проклет живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се најде кој ука да ми дава како се варди пламенчето на коренот или пак знаеш што значи некој само еднаш да ти бркни во тебе и да те остави со тежина за цел живот а тој да ја цапа дуњата заборавајќи дека некаде го запалил пламенчето на нов живот и ти велам не туку ломоти не ми кажувај како треба да ги довардам знам јас како се вардат оти угол сама го довардив тој што ги оплодил овие семчиња заминувај си од мојот сон остави ме да се соземам утре ќе ми треба многу сила сега си нашол да ме учиш што и како кога пред мене си само сенка!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Арапите сум ги видел одамна. Како на биволско млеко да раснеле. Карпи, не луѓе. А црни, како цел живот јуруци да биле.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Мајка тврдеше дека Татко ѝ се доверувал дека цел живот во библиотеката, трагал по магичниот редослед на читањето кој ги покажувал среќните излези за семејството, одговорите на големите прашања на егзистенцијата, во кои било вклучено и прашањето на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Цел живот на штрек! Од денес за утре.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Ќе заминат да живеат во селото Даир ал Асад. Станува бегалец и во родната земја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Цел живот ја протињам раката низ газ од кокошка, ја фаќам за клунот и ѝ го извлекувам клунот низ газ. Се валкаат рацете тука.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
РАЈНА: Разбирам јас сѐ, само се прашувам до кога ќе молчам. ЕВТО: До крај! Цел живот! РАЈНА: Ќе видиме тоа.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Нема што да памтам цел живот, ќе заборавам уште утре. 90" Морам да си легнам да спијам.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Вистинска зимска ноќ, а во неговиот поглед тоа прилегаше на една топло расплавена цветна априлска или мајска утринска ледина во која цветовите, испреплеткани со рамката на една заедничка слика, те повикуваат со добрината на играта која, до колку не ја прифатиш, цел живот ќе тагуваш, ќе се каеш, ќе болуваш.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
— Аман, рекле жените, името се дава за цел живот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Цел живот сум печалбар, вели тој со лузната на лицето.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Главните и најважни информации од таа лекција која практично си ја научил, веројатно ќе потрајат цел живот, а можеби и повеќе.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Што! Да живее како јас! Номад цел живот да биде и бележан со униформата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Чувајте се, да не ви падне сенката во темелот, ни рече, оти ако си ја заѕидат сенката, ќе ти се одземе здравјето, вели, или некоја завист ќе ја ненавиди куќата и жената и цел живот невиден ќе се шеташ, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
СОЊА: Е не сум заменик советник. Цел живот не разбрав што работеше.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Не сакам да заборавам, целиот живот ќе се сеќавам на една бела зимска ноќ, на хармонијата и виртуозната слобода на снежните кристали, кога се заколнавме на вечна љубов која ќе трае засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Живеевме во тој мал миг на одложената несреќа. А таков беше целиот живот на нашето семејство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Нашето старо место е празно без нас, не сме еден покрај друг, зар судбината не победи, големиот момент на љубовта за нас нема да дојде.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Татко ми беше среќен што пораките на неговите книги, собирани цел живот, сега добиваа нови читатели – слушатели меѓу козарите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ваква или онаква, таа ќе биде таква... Неуспешно ќе испарува цел живот..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
СОЊА: Ќе се навикнеш. БОРИС: Не сакам да се навикнувам. Цел живот на нешто се навикнувам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тој следен ден никогаш не дојде, макар што минаа илјадници денови, цел живот, и денови по него.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во тој уплашен човек Карер не можеше да види ни трага од она дете со кое играа во училишниот двор и чие лице го красеа немирните маслинести очи и една речиси постојано присутна насмевка. Цел живот се почитувале и се дружеле.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Да разгледаме некои 96 заеднички карактеристики кои потсвесно можеле да ја поттикнат оваа идентификација Duchamp/Аполинер.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Целиот живот како во забрзан филм го виде од првото до последното скалило.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Душевното и физичко страдање предизвикано од тоа ранување го следеле низ целиот живот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Делкај цел живот, влечи како говедо и еве: мака мачиме со земјата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Стравот пола живот е, па живеам денес. За цел живот да имам. Утре ќе го нема вчера.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
А книгите за сексот ги напишав од разонода.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Не си ги потценувај децата, но биди подготвен цел живот тие да те потценуваат.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
На многу места, во сите книги од Твојата фамилијарна сага, Ти одново и одново пишуваш за таквата благородна и лековита тишина во која Твоите родители живееле цел живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Знаеше татенцето, ако сакате некого да казните, ако сакате прописно да го казните, за целиот живот, тогаш разделете го од она што му е најмило.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Јас се израдував што ќе го видам Косово, каде што цар Лазар војувал со турскиот цар Мурат, па ќе ја видам црквата Грачаница, каде што царот ја причестил војската.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ако ги оставиш сами, можат да ти се налутат и цел живот да те мачат, да не те пуштаат да заспиеш...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа што е необично со оваа гора е дека расте само по средината на внатрешните падини на Потковицата (сртовите се извишуваат голи; обрастени со високи ридски треви тие се, сѐ до назимо, сточни пасишта, а подножјата нивни, односно подножјата на гората, се ливадско земјиште) туку дека таа на целиот живот во Потковицата, и социјален и духовен, му имаше удредно свој печат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ја завлече главата во биковскиот врат и стана презрив и тврд, се стемни чиниш цел живот да се хранел со гавранови срца. „Во зло време се задеваш со мене.“ И гласот му беше темен.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А немаше година откако се врати од Стамбол. Цел живот таму го помина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Тој е свиткан и грбав затоа што цел живот до пред да стане комесар, молзел овци...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Цел живот му се опирав на лошиот дух. Го чувствував. Живеев со него и дење и ноќе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сенките се исклучително важни за Дишан, кој не само што ги користел како метафорички модел за да го изрази постоењето на четвртата димензија, туку и цел живот ја задржал фасцинацијата со сенките што ги фрлаат неговите редимејди.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Впрочем со поетите и писателите секогаш е така Цел живот сите ги гледаат како џуџести брези А кога ќе умрат ќе се види дека биле бабачки како секвои Секвоите галиба први рекоа Едно сонување еден век А за Дикенс и научно е утврдено Дека ја откри обратнопропорционалноста на сонот и јавето
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Не може секој да издржи цел живот да се плаши и да мисли само на покорност и на работа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
МИХАЈЛО: Мајко. Ова цел живот ни го кажуваш. Или никогаш ништо не си ни носела или редно е некој да ги потепа бесните кучиња кои секогаш, баш тука блиску, пред прагот, се ни претураат, во јазот, во кал. (Пауза)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Сета љубов, која ја имаше во длабината на својата душа и која цел живот им ја подари на своите чеда, кои беа заминати на разни патишта и постови во животот, а јас на најдалечните, ја вложуваше во своите цвеќиња на Балканот. Сакав да го надминам значењето на моите зборови, упатени до мојата мајка, на другиот брег на Медитеранот, да го напишам најубавото писмо што еден син го напишал на една мајка.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Еднаш, кога се врати птицата во залезот, не го најде осамениот човек па долго надлетуваше над неговиот двор, прошета низ пирејот, и не можеше да го препознае човекот, цел живот што ја препишуваше земјата врз себе, ноќе што го препишуваше морето од птицата: тој стоеше потпрен, речиси – исправен пред својот дом, скаменет, спокоен - сам себеси син епитаф.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Кога ќе им речам на моите кои шетаат надвор, среде бел ден на сретсело да ти удрат едно дваесетина стапови по голи плеќи и гол гас, тогаш ќе научиш и цел живот ќе памтиш и на другите ќе им кажуваш.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Како што е неприкосновена и приватноста на писмата
Кои ако паднат во рацете на какви и да е неранимајковци
Интелектуални разбојници и булеварски журналисти
Мигум ќе станат јавна наситка На оние кои цел живот биле јалови сонувачи Та не испилиле ниту едно малечко сонче А не пак и толкување и остварување на сончето
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Целиот живот ти лета по мислите и, до последниот вртеж на зарот, доживуваш оргазам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Години поминаа. Димче и Павле завршија и високи школи, но нивното другарство остана за цел живот.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
-Сања... -Да не бевте вие, уште одамна ќе се обесев, богами - се вознемири самоубиецот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Ајде марш во веце ти прв, па после сестра ти! Цел живот ли по вас ќе чистам!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Беа дојдени млади и стари познавачи на арапската османица, историчари, толкувачи на таинствените битолски кадиски записи, односно сиџили, на кои Татко им го посвети целиот живот, како нивни откривач и верен толкувач.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ако се помести за четврт влакно... да се мрдне само за микрон, да се погледа низ него, тогаш е готово! доста е! се останува проклет за цел живот!
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
- Тоа се луѓе - еснафи. Јас цел живот имам работено во трговијата, по дуќани, добро ги познавам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Господ нека ја прости, беше прекрасна жена. Целиот живот даруваше живот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Цел живот го помина како аргат. Јас на 26 години имам своја канцеларија.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Исто така, му остави впечаток и потенцирањето на сознанијата на австрискиот психоаналитичар А. Адлеров, според чија доминантна теза улогата на семејството е толку голема што го одредува однесувањето на индивидуата во текот на целиот живот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
ЈАКОВ: Не е возможно, госпоѓо, цел живот мажот ви ве влечка по култура. Смислете нешто.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Делкај цел живот, влечи како говедо и еве: мака мачиме со земјата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Толку многу изгубивме, толку возови поминаа, годините, деновите, целиот живот што го сонувавме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Овој, човек, си реков, е типичен пример за еден од оние кои обожаваат да им прават интриги на своите конкурентни другари, на кои веројатно цел живот им прават лице дека животот би го дале за нив.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ќе ѝ го оставам на нашата ќерка – рече занесено Мајка. – Ехе, тие денови, во Италија, ни беа еден мал исполнет живот! – дополни Татко. – Цел живот го сонувам тоа патување.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Затоа, тие цел живот трчаат кон прегратките на новородената надеж, знаејќи дека таа последна умира – објасни старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Како момчиња си ги доверуваа своите први љубови.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Не сум бил тој што треба да го предава.
Цел живот ми кажувале дека немам врска како да бидам геј.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само со едно вдишување на тој воздух човек би можел во себе да предизвика радост за цел живот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Но не им беше на сите дадено да наѕрат во тајната на мајсторската работа и да ја откријат нејзината убавина, којашто еднаш почувствувана, останува за цел живот врежана во срцето, како нешто најсилно, најмило и најсакано.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
БОРИС: Цел живот мислев нови светови градам со чисто срце, со сета сила, орав и копав, нуркав и летав, со змии и аждери адски се давев и не слава за себе да крадам, а слава на родот свој да му дадам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тоа му пречеше цел живот да биде среќен: зависта не му дозволуваше да се насладува со она што го има, оти постојано се вознемируваше со желбата по она што му недостига.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Светот е толку мал За да се потроши цел живот Во темна заветрина Зад затворена врата.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Зошто човекот цел живот се мачи за еден ден да се радува, господе?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Цел живот го извишував својот дом но, не со камен и вар, со чивии и греди туку со книги: книги извишував нагоре книги на полици и над полици од книги ми беа масите и столовите, на книги заспивав и со книги се будев.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Што мисли, ќе ме лаже цел живот?
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Цел живот сум трчал низ полето и селото, чувај го, барај го овој, барај го оној и - ништо!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Зар ќе ја чуваш само за мочање, вели, зар цел живот само ќе се подмочуваш со неа?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги отеравме у пичку матер оние кои што пред својата зграда цел живот ќе паркираат жолто југо.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Јас, Aehmenia, од Битола, се капам во свети реки, се молам во свети храмови, цел живот излегувам од едно и влегувам во друго ходочастие, штрпкам по некое стракче по камењарите - и тоа е сѐ.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Тој кој целиот живот ја газеше и ја лазеше земјата, тој кој целиот живот беше врзан за неа и со табаните и со душата, одеднаш светна и летна.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Знаев дека Билјана цел живот ќе оди, ќе се искачува преку сите ридови и планини, преку сите препреки што ѝ пречат да гледа подалеку.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Одново на птиците, помислувам, на грлицата, помислувам, која никогаш на својот возљубен не му ја засенува честа туку, доколку се случи низ животот да остане без него, сама, пак низ цел живот ќе ја брани честа на љубовта: таа никогаш веќе нема да застане на зелена гранка да запее и никогаш веќе нема да се принапие бистра вода.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Цел живот бев сам и отфрлен. Стасав до нешто кое е повеќе од минливаст, а сѐ уште не е вечност.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
„Ќе имам злато за цел живот!“ - си мислеше задоволно враќајќи се кон старецот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Доста ми е од твоите закани, цел живот ти робувам како робинка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Цел живот ги гледаш своите другари, соседи, пријатели, исправени и горди, како шетаат со своите соништа низ времето и туку одеднаш ќе забележиш, тие спокојни и чесни луѓе како клапнале, се подвиткале, се смалиле...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Низ целиот живот Duchamp себеси повеќе се сметаше за поет отколку сликар.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Анатема
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Цел живот ѕиркам низ пенџерче. Да не видат дека гледам. Да не пречам. Да останам на страна.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Мирнотијата на езерото во сончевиот ноемврски ден, прекинувана во правилен ритам од удирањето на веслата во водата на Александар му остана во сеќавање како најгрозен звук што го слушнал во текот на целиот живот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
А сега инвалид, со две патерици и со горчина во душата за цел живот!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Семафорот е дрво, цел живот стои на раскрсница.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Речиси целиот живот ќе му мине во потрага по патот кој води во родната земја, остварувајќи го вистинското враќање само во јазикот!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И саноќ само на птиците помислувам со питагорејски молк: оние кои никогаш не запеале во туѓа татковина. Една од овие птици чука со клунчето на прозорецот и вели: ќе си запееме, заедно ќе си запееме... ***
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Врати се, врати се, будалче! Ќе се каеш, целиот живот ќе се каеш, твојот детински ум те носи во уште поголемо зло, несреќно дете, малечок Леме!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Народната уметност, таа „планина на народниот дух, папокот на нацијата, со која секој автор треба да остане во невидлива папочна врска целиот живот“ (повторно ја задевав Луција), онаа традиционалната, нема познат автор.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Оти и така седам без работа, - имаше обичај да рече со израз на човек осуден цел живот да се чувствува должен за доброто што му го сториле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Не е болест, тоа било нормална појава и траела цел живот кај жените, - нѐ убедуваше Анета.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Јас цел живот ги газам планиниве и знам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
A он, као да цел живот го чекаше овој момент. Ја отвори душата. И почна... . . .
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Цел живот залудно се обидував да сфатам во што битно е осмислен животот, каде е и што е тој, и дури откако докрајчи патот ја осознав таа вистина дека тој е тука, точно во овие коски, кои гризејќи се сами себеси - го изгризаа и него.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Оваа противречност па дури и неправедна осуда на еден цел живот морам да признаам дека ја окарактеризирав како црн знак што ја краси судбината на несреќните.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Цел животот бил градинар во Картагина. Служел во многу градини во Картагина. Во гувернерски, амбасадорски, општински, колонијални и постколонијални.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Јас знам шо ќе си посакам! Знам! Сакам да ја запознаам мојата љубов, мојата животна љубов, оној со кого ќе го поминам целиот живот!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Еве за пример, ти... цел живот си бил орач.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Цел живот одел над провалија, најпосле и мене ме повлече, а не знае!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Копилето Маркс цел живот пропагирал еднаквост, а живеел ко бубрег у лој. - Позер масонски и илуминатски мршојадец.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Една продавачка, жена која цел живот се трудела да ја забележам, ронејќи солзи, со усните сензуално потечени, ми вели: - А не, - ми вели. – Сите ние за него бесплатно делиме цвеќе и свеќи.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Беше ужасно. Цел живот јадев само јуфки. И евентуално печурки. Поради мирисот и чипките.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Цел живот копнеев да воспоставам едно рамновесие низ љубовта да израснува јазикот на мојот народ како надеж, како вера дека она што доаѓа е вистинското по кое копнееле оние кои како единствено наследство ни го оставиле - јазикот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Математика Цел живот е математички операции.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И, еве денес ти ми го враќаш споменот на патувањето. – Знам, многу ти значеше тоа патување! – продолжи Татко. – Колку целиот живот на Балканот, ми значеше патувањето во Италија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
-Никогаш не сум сретнал толку добро друштво. Како во гроб. Цел живот би ве гледал.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Животот е проба на духовната претстава -Човекот, создавајќи слика, претстава за светот, во животот која е проба на претставата за која не се знае дали и кога ќе се игра, цел живот се обидува да го пронајде најдоброто.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
а кога ќе излезеш на горниот крај од планината, долу веќе нова шума пролистала, млада младица, кревка, марула, други ластари се подале и ти само се преместуваш и пак јадеш, само по една широка бука за сенка си оставаш, и јас не сакам така да мислам, вели Стеван Докуз ама нешто ме тера, којзнае во која длабина е скриено тоа што ме тера, дали некаде во мевот, или уште подалеку и подлабоко, а јадењето не е еднаш и не е за еднаш, кога би можело да се најадеш само еднаш и тоа цел живот да ти држи, сто години да не мислиш за јадење, само си работиш, ама зошто да работиш тогаш, си мислам, што ќе правиш со сработеното, ќе се чешкаш, ќе се чешлаш, и зошто ќе ти служи устата, зар само за да ја поганиш, и таа треба со нешто да се подмачкува, да се проветрува, ќе ти скапат забите од неџвакање, од неработа, ќе ти фати пајажина, вели Стеван Докуз и џвака некое чкорче, го толчи, го цеди, а јадењето никогаш не му се познава, никаде да му се види јадењето, дали нешто во него му го јадеше, дали за два-тројца јадеше или му го земаше некој црвец, некој скриен молец во него или некоја друга заседната болест,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На ливада росна го чекаш ти мај ништо не превземај пивото дај целиот живот кичмата виткај ти пак во Сарај, а тој во Дубаи
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Цел живот после не ќе можеш да си ги собереш нозете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Нека ти е простено, велам, едно видување, цел живот ми поврати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Цел живот копнеев песната да се сврти само кон љубовта. И кон страдањата, се разбира.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Мајко Персо, тој ли ми беше ветен за цел живот па не сум можела да го прифатам Димостена?!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Колку мужи и жени после 30 години брак благодарение на фантастичната Клеопатра открија дека нивните брачни партнери ги варале цел живот, а они биле заслепени овци.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Мајка ми цел живот беше добра, рече Роден Мегленоски, но за татко ми никогаш не сакаше да зборува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Беше немоќен да го одбрани делото кое го создаваше во текот на целиот живот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го врза старчето за црниот стол со ременот извлечен од неговите прешироки панталони, го врза брзо и сигурно како цел живот само тоа да го работел.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ти со евра, а јас со вера земаш пара немаш мера цел живот тераш со далавера целиот живот со проневера
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Ако јас морав цел живот да ја чувствувам твојата јамка, не мора и таа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас не можев да ја слушам цел живот твојата несигурна виолина. нејзините звуци се лепеа за кожата, притискаа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Моите две тетки тивко цимолкаа и шмркаа за вујко ми Сотир, додека тој од врамената фотографија на ѕидот концентрирано гледаше во празната тава на масата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Учеството на Мајка во балканската историја беше директно, посебно низ историјата на нејзините страдања во спасувањето на децата, на семејството, во времето на војните и на преселбите, додека Татко речиси целиот живот ја пишуваше својата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Просто кажано, Барт, откако малкунѕе подостарел, како да посакал од сериозен научник да стане вистински писател, заинтересиран предимно за можноста на литераризирањето и на автобиографското есеизирање за некои од клучните феномени на културата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ме радува што си добро, ти го посакувам тоа засекогаш! Да си добра и среќна цел живот!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Роди се човек - роб биди роди се човек - скот умри, скотски цел живот работи за други туѓи имоти.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Вие ме раните, а јас ве лаам. (Борис почнува да плаче.) Вие цел живот се борите за мое добро, а јас не сум свесен.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Роден 1925-та година во семејство кое традиционално имало десничарски политички уверувања, Делез целиот живот го мина како левичар.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
ЈАКОВ: Сега ти текна? Родителите те држеа врзана цел живот, не се бунеше, мислеше така треба, мислеше добро ти е.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Трендафил целиот живот го подреди на нашите желби и потреби.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
„Сакаш уште? Има многу!” – сестрите се радуваа поради тоа што можеа да ги подмират нивните желби . И тие тоа го запаметија за цел живот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Цел живот се бориш за својата земја, а те закопуваат во туѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)