Еве ја солта што ја баравме, викам, а луѓе никаде нема. Ја вртам главата налево и надесно, вели, цело поле е празно.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Цело поле е некако пристемнето, омарничаво, и сѐ некои дипли, дипли запурнина се наднесуваат над тебе и те притискаат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Рече дека Хироши е чудак, тип кој разбива парадигми, извртува цели полиња на науката, носи насилно преиспитување цело тело на знаењето.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Јас, велел, ки си ом су пуследниот Егеец шо ки киниса уд тука, а уд друга страна и не знаел дали ки си дое, пред да го постели зимата своето бело веленце тој, мори мајко, си нашол лепо место, височко, исцедно, уд там можел да го пули цалото поле, ако ми се заарни уд тука не са пумрднувам!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Леташе, божем целото поле, целиот простор беше негов.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Којзнае колку солзи истекоа, цело поле го навадив со солзи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
и само коси, цело поле трешти, небото се тресе, мислиш на тебе ќе падне и се слуша само едно долго виење, еееее, јачи и плаче,
ко мало детуле, и војниците како што одат и како што
гинат само ау, ау, ау, викаат и едни паѓаат, а други се
меткаат наваму и натаму, не знаат кај одат, чакалот им
влегол в очи и ослепени се и од двата полка само осумдесет души не загинаа, и тогаш собув еден мртов Англичанец, ама старшијата ми ги виде чевлите на нозе и оди кај
оди ќе ми се испули во чевлите, ништо нема загубено, а
бара, и, кај ги најде, бре, ботушите што ми ги купи башта
ми, вели, зар татко ти е Англичанец, му велам, и тој одвај дочека да го налутам, нема арамии кога сите крадат и
почна да ме тепа, преку нос, преку очи, и мсне светкавици ми играат и после многу ми се стемна и го гледам како
125
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И почнало да трешти, цело поле да се тресе, небаре нов фронт отворен...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)