цел (прид.) - село (имн.)

Целото село се радуваше со нив. Голема севда, радост!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Појде врисокот! Мажи и жени, и деца сѐ живо плачеше... Плачеше целото село... Рајчани!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Сум го сквернавел олтарското место и гробиштата. Сум копал за да ја откопам старата омраза, палежите и убиствата меѓу Кочовите и семејството Поцо, за да ја расеам омразата низ целото село.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бунарот беше од мене, со благослов божја, за целото село каде што сум растел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги пречека целото село со пукање на пушки.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку и да се работеше, колку и да се мачеа татко ми, мајка ми и браќата, пак сиромаштијата владееше во нашата куќа и во целото село.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ѝ ја засука кошулата и ѝ наброја дваесет и пет дренови по дебелото месо, на очиглед на цело село.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Цело село, и горно, и долно маало ги виде каде отидоа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој пак и видел однекаде, отрчал со секирата — по врат на еден два брава, и кутнал на место. Му се загнале овчарите да го тепаат ама тој јунак, му а навртил секирата, та и еден од овчарите кутнал наместо и еве ти беља на целото село.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И повелаше, пашуваше, попуваше, та дури и владикуваше Толе. Се заинати поп Тодор во Градешница и неќе да го венча сина му на сиромашецот Васил Ватралката оти немал да му плати две лири, една за него, една за владиката.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Целото село се радуваше и се готвеше да го пречека и да го поздрави Крстан.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тие уште употребуваа борина за светло што сами ќе ја насечеа по боровите кории, тие уште носеа кошули од домашно ленено платно, тие уште јадеа домашен, црн ’ржен леб, иако цело село од поодамна се беше свртело кон готово, купечко бело брашно.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Целото село се сјати да оди да види што чудо се случило.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И вистина, убаво ми рече мајка ми вчера: „Ано ќерко, поднамирви се веќе малку поубаво кога одиш на вада, оти таму се собираат момичките и жените од целово село, пак ќе те прикажуваат.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Пишуваше драма – еден дел од животот на Сандино – во која американскиот стипендист пука во Американците со пушка на прадедо му, прочуениот ловец на бизони, мајката го губи едното дете, близначе, а другото, престорено во бувче, ноќе ги колве очите на окупаторските војници, убавицата води љубов не само со целото село, туку и со сеништата, вампири, духови на претците – сѐ тоа набиено на шеесетина страници.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Од кучката на мојот пријател проплака цело село.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Имало години, старите тоа го слушале од татковците, кога по македонскава земјичка чумата собирала цели села и градови, во нив ни дете ни коте не останувало.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе се налапаат алчниците и ќе се растурат оторбешени, на сите страни носејќи ја на непца и во црева чумата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И доста беше сега само да се застане на едно место, од каде се гледаше целото село, и ич да не се праша чии се новите и најголемите куќи во селото, за да се знае кои се неговите бригадири.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А откако остана несама Уља, скрпивме уште едно куќарче крај плевната. И цело село ни помогна, што е право.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И една лоша смрдеа се шири наоколу: на сретселото, меѓу куќите, низ куќите, низ цело село.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Цело село се чеша, се дрпа под пазуви, под ракави, ама никој не кажува одошто се дрпа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мислам дека сѐ што знае таа, знае и цело село, вели. 47
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И потоа од сите страни, низ цело село, пеат петли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Расчистуваат луѓето, клаваат межници и крстици на средината од нивчињата. Цело село си отвора нова работа, си ја проширува старата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И многу народ, цели села бегаа, по други земји бегаа, којзнае кај бегаа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па после отидовме сите, цело село отиде да го моли поп Танаско.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Велико, Велико, викам цело село да чуе, Јонице, јунице, викам, свари три кафиња сместа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако оди само вака, си велам, низ цело село ќе го пуштиме појасот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кога свртивме влево, толку сум спискала – мамо, мамо, што цело село, и машко и женско плачеле кога ме слушале мене. Тука не се сеќавам, за сѐ ми раскажуваше тетин ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Вујкото му рекол: А бре, внуче Лазо, зошто не го приберете детето, секој ден е на гробот на мајка му, само прета околу гробот правејќи дупки. Цело село го жали.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Бидејќи целото село беше заинтересирано за оваа работа, овој пазар речиси од секоја куќа имаше по еден или двајца луѓе кои тераа на пазар по еден, два, па и повеќе добитоци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ако венчаваа тие за половина лира, тој земзше бела меџудија, ако свртат тие на српски пари — десет динари, тој венчаваше за пет итн. се додека тие изумреа без наследници, та си го поклопи целото село од двесте куќи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Шо ќе ода да служа на цело село и којзнае дали ќе извада волку пари, ќе остана да му додевам на свети Ѓорѓија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Целото село се собра кај каменоломот да види како ќе се врши проверката.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Цело село гори, баба се чешла - пак го прекори мајка му.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Во таа тајфа беа седум, а цело село чу само шест пукоти.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во втората му беше полесно и понатаму сѐ полесно и полесно, зашто гласот за тоа што нарачува тој се расчу низ цело село додека тој уште немаше минато ни десетина куќи.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Цело село знае кој ден доаѓаат печалбарите, - но и таков е адетот – никој од село надвор не излегува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Истрча целото село да го пречека: напред одеа музикантите, свиреа со труби и тропаа на барабанчиња: нивната бучава го заглушуваше просторот; по нив, качен на коњ, одеше Лоте, облечен во алишта на витез; луѓето плескаа, го поздравуваа, а Лоте им мавташе со раката и им отпоздравуваше како да оди или се враќа од поход; зад него одеа циркуските коли ишарани со дречливи бои и креваа прав, тропајќи по нерамниот пат и влечејќи се бавно по преморените коњчиња што ги влечеа; од прозорчињата на колите ѕиркаа циркузантите со ишарани лица; по нив одеа кафезите со животни кои ѕиркаа низ решетките и ги подаваа муцките кон децата што трчаа по нив и врескаа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Започнаа луѓето од лично полично да ги закопуваат умрените: на секој погреб свиреше музика; кога ќе писнеше таа, кога ќе зајачеше тажно, целото село излегуваше надвор: застануваа луѓето на плотовите, на чардаците, на портите и слушаа, слушаа олцкајќи и бришејќи ги очите.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Точно е. Ти и мајка ми тоа добро го знаете, но нас, твоите родени ќерки, во заблуда нѐ држеше; го држеше и целото село.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Паметам како цело село наспроти Света Петка штутевме да не удри клепалото за да се прекрстиме сите и утредента пак да одиме на утрена.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Затоа ли така достоинствено го закопав во присуство на целото село?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ги собрале селаните, целото село го кренале да ме видат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се закрена цело село.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Цело село е со Германци, вели, мажот ми веќе го зедоа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)