чесен (прид.) - човек (имн.)

Стрпливо и послушно создаде и зачува име на чесен човек.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Си покрал чесен човек? - Чесните немаат пари. - Да не би некоја крвнина...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Јасен е долгот на секој чесен човек. Зар е толку мачно да се сфати вистината?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Попладне одеше по куќите и таму ја нудеше својата стока, а благодарејќи на авторитетот што како сиромашен но чесен човек во општината го уживаше татко му, Јаков со своите производи ги снабдуваше и битолските синагоги и некои од еврејските здруженија.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Остави сѐ и бегај зашто законите се полни со некакви параграфи заради кои чесниот човек лесно заглавува.“ Сенките пораснаа и се одлепија една од друга.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
За доброто на вашето село, како и заради безбедноста на власта што ве штити, секој чесен човек е должен сѐ да стори за да се фати овој злосторник и одметник.“
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)