Ударот со копитото, токму на сред чело, не можел да биде насочен токму точно од бесловесно животно. Него го водела човечка рака...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се почувствува фат на човечка рака и, благодарноста на бавчата што ѝ пружам нега и што ја избавувам од заборавот, што ја враќам во живот, ми се искажуваше секој ден.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога стигна до купчето, Винстон виде дека тоа е човечка рака откината кај глуждот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Така лостот е симулација на човечката рака: тој ја преувеличува функцијата на кревање и ги занемарува сите други функции на овој екстремитет.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Чудната игра на природата и на човечката рака создала уште почуден град.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Своето корито ќе го прошири толку многу што ни човечката рака нема да може да го собере.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Изненадувачки е впечатокот од тоа колку убаво е решен системот за наводнување: тука речиси сосем е избегната човечката рака.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)