Ќе простам и ќе ги шатирам лагите за повеќе да не бидеш мое минато.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Во овие часови на осаменост го слушам гласот на тивкиот убиец.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И која сум јас, како перзистирам, а околу мене ескалира оваа ноншалантна, патогена човечка рамнодушност, вициозност, расипаност, порочност, го живеам ли својот живот, ќе почуствувам ли евтимија и етернален спокојот на сопствената умирачка.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Човечката рамнодушност ми ги отвори очите, животот ме научи на простување, тлеечкиот жар од горко и очајно плачење кое доаѓаше од далечината ме научи на простувањето.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Па зар нашата човечност е поставена на фронт, од една страна човечката рамнодушност а од друга страна мрачни борби, страв и траги од изминати и сегашни бури.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)