човечки (прид.) - јазик (имн.)

И пак Претседателот, кој не можеше да го најде оној прост, едноставен потпирач во разговорите со него, оној човечки јазик за неколкуте недоградени павилјони на нивното здружно летувалиште, она дека градежната бригада ги доберуваше последните чкорки дрво, поминато под бичкија, оној толку разбирлив говор за работата, џбонаше нешто наоколу со мислите, рече нешто дури и за пролетаријатот, за авангардата и за местото на работното селанство во сето тоа, сѐ додека не се заплетка во своите високи реченици од весниците.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се разбира, човечките јазици се во вечна еволуција, тие исчезнуваат, доселениците донесуваат нови јазици, дијалектите дивергираат до неразбирливост едни за други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)