чуден (прид.) - ми (зам.)

Чудно ми чудо и да е кал, а пак тоа била боја, вапцувала девојката предено за чорапи.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Дебелиот дури се поткрена: - Чудно ми чудо! Ранет, леле боже!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Чудно ми чудо”, се исклешти Тодора, „и кравана имаше теле, па што, да не се знае кој е волот?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
ТОМЧЕ: Будалалаци, ситници, трици!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)