јавен (прид.) - куќа (имн.)

Во Панама лешинарите му го исклукаа едното око кога испи пола литро парегорик и лежеше неосвестен во градскиот парк.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се обидуваше на разни начини, но безуспешно, да лансира Гробни-Љубовни Гнезда со Ковчези-За-Двајца, да го монополизира пазарот за презервати­ви при недостатокот на гума, да води една дописна јавна куќа со поштенски налози за ебачини, да издава пеницилин со патентиран таен состав.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во државата функционираа само приватни јавни куќи, казина, кладилници, кафичи и барови.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Цеца у манастир ти е исто ко поп у јавна куќа, им реков и ги замислив тие бујни силикони во друштво на мноштвото икони.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во Франција се забранети јавните куќи, но тие сепак постојат и за тоа се користат низа други форми и начини на работа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Слава таа навистина не бараше, но што се однесува до „среброто“, тогаш тука, што би се рекло, пази да не! okno.mk | Margina #4-5 [1994] 71
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Жестоко алчна беше жената, поалчен од неа веројатно е само фараонот Хуфу, кој, помеѓу другото, се прослави и со тоа што својата ќерка ја прати во јавна куќа за таа исто така да може да даде прилог за градењето на пирамидата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Да им помогнеме да се реализираат сексуално: да им отвориме јавна куќа со здрав народен дух!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таа инсистирала да дојде и сестра ѝ; дошла и таа, но од врската со момчето не станало ништо, оти тоа момче не било кафеанџија, како што се претставило ноќта кога се запознале, туку – сопственик на тајна јавна куќа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ден пред тоа - јавна куќа и увереност дека сите се исти.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Не дојдов по пари (Во тој момент се слуша ѕвоното на вратата), туку дојдов по твоето шупче! (Дики излегува во ходникот) Изгледа дека тоа е најскапоценото нешто што го имаш!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Видео колекцијата ти е за никаде, пластиканци користам само кога снимам, а твојата гардероба не е ниту за некоја третокласна тајландска јавна куќа! 148 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Светот е јавна куќа, а јас сум најголемата курва во него.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
(Јавна куќа. Симон во соба со проститутката Мими. Главата му е положена во нејзиниот скут. Облечен во војничко. Таа му ја милува косата.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Слободата за која бладаш е литерарна измислица.Таа постои, под контрола, се разбира, само уште во театрите и јавните куќи. Инаку се истребува како заразна болест.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Еден ден ме собраа и мене, како и сите вас, тука во Сајмиштево.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со време почна да се преиспитува дали можеби проблемот не е кај него и дали нивната бездетност не е последица на повторената гонореја, што ја закачи на едно исто место: еднаш како студент, уште при првото телесно искуство во една сомнителна јавна куќа во прикрајоците на градот во која го пречека поостарена, нападно нашминкана дебелникава анимирка што ја доби за евтина цена, и којашто не му го покажа жолтиот картон со седмично извршениот лекарски преглед (и кој, впрочем, во тоа време ни самиот не знаеше да го побара); и вторпат, со една млада бринета на која, пак, жолтиот картон ѝ беше сосем исправен.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Новата синагога ја претворија во кафеана и јавна куќа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А паметиш, му велам, како беше стрелана дамата од костурската јавна куќа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сопствениците, во најголем број поранешни италијански трговци, сопственици на бродови, ресторани, хотели, јавни куќи и мали индустриски фирми, народната власт ги развласти и ги протера.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Знаеш ли зошто ноќе останувам в град? Заради нив, жените од јавни куќи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
ВЕЧНО! нека плачат! 14 ехе-хе! ете тој фраер го глеаш влегува во проклетиот лифт се прославил по тоа како дошол до некои пет стапки дол стап не се зезам никој од вас го нема од пет стапки и тој влегува во - аха! ма замислете таков еден дунстер да влегува во шугава јавна куќа сакам да кажам јавен лифт?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој раскажуваше, ние црвенеевме, а Берта Ауербах сигурно веќе имаше решено уште таа вечер да му каже на овој млад човек дека ја откажува нарачката за семејните портрети.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој таа вечер раскажуваше бесрамни нешта, кои се премолчуваа во секој дом и во секое друштво кое не припаѓаше на самото дно на општеството; дури и кога пријателите на Берта се обидуваа барем малку да го насочат разговорот на друга страна, па го прашуваа за тоа каде ги направил првите слики по нарачка, тој зборуваше како на петнаесет години во некоја јавна куќа насликал неколку актови на ѕидовите, а потоа раскажуваше што сѐ правел таму освен што сликал; го распрашуваа кого портретирал изминатите години, а тој ги набројуваше портретите на сопругите на месарите, банкарите, докторите и професорите, и помалку зборуваше за портретите, а повеќе за тоа што сѐ правел со портретираните.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На онаа што е Клара Аицети, но не кралицата од анаграмот; што може да е било што, питачка во Будимпешта, ороспиичка од јавна куќа во Хухуј или слугинка во Кецалтенанго, каде било далеку и не кралица.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ах, не очајувам толку кога спијам или кога кројам фустан, или кога е време мама да гоштава, па ѝ служам чај на госпоѓата Регулес или на малиот на Ривасови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во Кремљ да се отвори најдобрата, таа да биде украсот на сите наши територии - јавна куќа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ете што ни предлагаат западните пријатели, и ние со задоволство ќе ги послушаме.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јавната куќа „Кремљ“ ќе биде украсена со постојана илуминација (но не премногу блескава, заслепувачка), да трепери како светлата на елка или во црква.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јакутки, Нанајки и лица од спротивниот пол.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)