Размислував, чеда мои, долго размислував, пребарував по книгите и спомените од разговорите со Чанга, а ние везден и долго зборувавме за Калето, јас му читав од моите книги, а тој историјата ја проверуваше на секоја врвица, на секој камен на Калето...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се сеќавам, имаше една баба во соседството која кога мајка ми ќе месеше леб везден и велеше Софо дај малку од тој твојот леб...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Така со векови и кој знае колку векови така везден и катаден.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)