вечерва (прил.) - ќе (чест.)

- Вечерва ќе одите со баба ти на гости кај вујко Ванчо. Таму ќе вечерате и таму ќе спиете.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Вечерва ќе имаме гости, па не бидува да нè најдат растурени. - Кои гости, тате? - праша таа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Се облекоа и со баба му отидоа кај вујко Ванчо, а дома остана дедо Петре и ѝ рече на снаата: - Невесто, суреди ја куќата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
После ја истресе чергата, ја избриша софрата со крпа и нареди дрва на огништето.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Слушате ли - и екраните вечерва ќе пукаат, зашто гавраните нотите ќе ги исклукаат.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
„Вечерва ќе се обидам пак, можеби ќе го склонам да ми даде изан да го полагам мајсторскиот испит“, - си рече Веле, решен најотворено да разговара за тоа со Аргира.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А тоа му даде надеж, тоа го повлече да помисли дека неговите веќе тргнале од селото и дека можеби уште вечерва ќе дојдат на колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Боженствен дух - во човечко тело - вели дедо попот. Вечерва ќе е и божествена вечера.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
ЕНТ.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Кој ќе ме чека?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
ДЕН Грета и Дики се возат во такси.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Краста: Како кој? Па Носко. Вечерва ќе се заљубиш во Носко, но тоа воопшто нема да биде обична љубов.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ух, таа беше незаситна!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Не можете да си замислите што сè ми правеше!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
МИХАЈЛО: Вечерва ќе спие овде. СУЛТАНА: Нека спие. АНГЕЛЕ: Ангеле. МИХАЈЛО: Бунарот и нужникот се десно.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Му падна на ум дека вечерва ќе биде неговиот ред да ја запали третата светилка на домашната ханукија.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Вечерва ќе останеш овде. Ќе спиеш овде. Јасно?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неслучајно мајка ѝ нејзе ѝ подрече дека вечерва ќе дојдат стројници.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Вечерва ќе си ја стоплат душата покрај пламенот од илузии а потем сѐ по старо: полни очи - празни раце, студенило во домот, мразалник во душите - нивните надежи пеплосале под кладите од огревно дрво, станале гареж што им се гнезди и во сонот и во јавето.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Во едно интервју од 1978 пак рече: “Кога би ми рекле дека вечерва ќе умрам, мислам дека би се чувствувал мошне среќно”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А сега умираше. Дали беше среќен?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знам, и мислам дека никој никогаш нема да знае, едноставно затоа што смртта е најтаинственото од сите човечки незнаења.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес умре подеднакво мирејќи се со судбината како што живееше.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вечерва ќе пуштам еден филм во Тиволи...“ „Престани да ме викаш зашто ќе те убијам!“ 44
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)