доста (прил.) - ме (зам.)

И... И доста ме давиш! - Не те давам, туку те прашувам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Признајте што сте и доста ме гњавите! - рече службеничката овојпат обраќајќи ѝ се на опашката, токму како во советските прирачници за тоталитарен бонтон.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Каде си сега, доста ме држиш во неизвесност?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На кинисување Позапри, мајко, затрај се, доста ме, леле, испраќа, доста си солзи излеа по тија пусти патишта.
„Песни“ од Коле Неделковски (1941)