Една од неговите последни социоскулптурални „акции“ бил и обидот да го завитка Енди Ворхол со неговата топлина, во што не успеал поради тоа што Ворхол бил непоправливо ладен - замрзнат, црна дупка на ништожеството во која сѐ друго (сето останато) исчезнувало.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За да ѝ се врати мора да стане полн во своето битие, да го запознае рајското доживување на полнотија кое не го запознал во детството, иако несомнено го оживеал како продуктивен уметник.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Како Ворхол да останал она ладно дете во кое родителите, по негово мислење,за малку ќе го претвореле. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 99
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)