Мислам дека не е, мојот обид да ви соопштам дека текстот веќе е дом, дека    во куглата на телевизорот (во која паѓа снег ако се преврти) е содржана целата „куќа“ за која    зборуваме, т.е. некаков скелет, некаква архитектонска структура на ред која ќе ни понуди малку    сигурност и топлина, како што еден дом и треба да понуди.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)