ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Не знам дали тоа ќе се случи денес или многу подоцна, тоа го знае само Севишниот, но кога и да се случи, мило мое, прочитај го ова што ти го оставам како единствено наследство што можеш да го имаш од мене и пристапи ми на судниот ден како дете кое за прв пат се соочува со животот.

Довидување, мило мое, може ќе се сретнеме пак во некој друг живот.

Ти треба време да се свестиш.

По некое време успеав да ѝ речам: - Немој да се изненадуваш што не покажувам знаци на радост, едноставно не можам сè уште да се радувам – а таа не престануваше да ме гушка и да ме бакнува и да повторува: - Знам, знам, мило мое, најмило мое, знам како ти е.

- Па човекот, мило мое, - нежно ќе му речеше стриче Лентен, - човекот одеше по селата и по сите населби, по сите градови и домови, мило мое.

- Сине, синко мој, мило мое, - го зеде чичко Лентен и, веќе не изустувајќи ниеден друг збор, полека, полека како крадец ја шмугна зад врата.

О, ние веќе знаевме, се колнам, колку и да беше тежок, мачен тој пат, сонцето немилостиво, патот отровен, тој издржуваше, ништо не можеше да го задржи, мило мое.

- Се разбира, сигурно тоа, - ќе речеше благо, навивачки другарот Трифун Трифуноски, - се гледа, пред очи е работата, ама сепак вие, мило мое, изберете една дарба, најблиска до вашата душа, таа што како пролетно поточе ви жубори во жиличките, во цветните, мали жилички, таа што како благо ветре ви вее пред вашите убави, сјајни очички, и ајдете запрете го Трифун Трифуноски, тој сосема се забораваше, се гледаше: него исто така треска го тресеше, како тој да полагаше.

Но, трчањето ми беше бавно и мачно, како во сон.

- Маченце, мило мое, кутро мало маче тоа што ти направиле, - ѝ шепкаше на мачката.

Она неизговорено: те сакам, мило мое сонце, со сонце во очите и невино срце.