Дреново - убаво и мирно катче, втиснато меѓу пошуменото подножје на планината Врба и брегот на малото преспанско езеро.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Борхес седеше во столот, внимателно облечен, во костум со кравата, свртен кон вратата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Седнав крај него, сосема блиску од неговата десна страна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Околу 10.30 наутро бев во хотелот Ларбалет, сместен во едно мошне мирно катче на женева, и чукнав на вратата на Борхесовата соба.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Отвори Марија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
А сега мислеше на страот. Тој знаеше што е тоа страв, тој го чуваше во себе и него во едно мирно катче и постојано го носеше со себе, а кога размислуваше за тоа имаше впечаток како да се работи за еден дел од него, скоро како за еден дел од неговото тело, за една рака, или за една нога.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)