многу (прил.) - жив (прид.)

Беше многу чиста, со пазени дрвја и ограѓе, и беше многу, многу жива.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Атмосферата беше многу жива, топла, бруеше како во кошница.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Мечки постоеја уште само во приказните, а за волци се раскажуваа многу живи сеќавања.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За тоа постојат многу живи сведоци а и напишани и потпишани документи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Иако нам ни изгледа мртов и неподвижен, тој е многу жив, има свој состав на слоевита земја.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Атмосферата на масата беше многу жива и весела.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)