многу (прил.) - мој (прид.)

Дури и сега слушам како ми се обраќа Ѓурчин: "Не си го чувствуваш чекорот полесен, Даскалов?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со уште многу мои сестри ме донесоа од книговезницата и ме фрлија врз подот во една книжарница.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Не, не можев да го издвојам и замолкнам тој глас што нѐ раководеше во решавачкине моменти бидејќи во него расппознавав и многу мои зборови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)