многу (прил.) - сериозен (прид.)

Се повратил за да ми рече дека секој човек претставува посебна и многу сериозна вистина и дека овој факт требало да се прифати без размислување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мајка ми се замисли и стана многу сериозна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со него шегата беше многу сериозна работа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Знам дека разговараат за погребот иако ниту збор не втасува до мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Случајот, како што се покажа потоа, бил навистина многу сложен, многу сериозен, дури тенок, деликатен.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Секој збор кој ви го говорам е глупав и виновен.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
А Даскалов и Боге од Бањи чекорат зад колата, но нивниот разговор е сосема тих. Тих но многу сериозен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)