многу (прил.) - тажен (прид.)

Кога уметникот е многу тажен, може да напише божествена песна која ќе биде хит во цел свет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Бојата на кожата ѝ беше бледо жолта, погледот слаб, бесцелен, неконцентриран и многу, многу тажен.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И јас имав син. Замина една зимска вечер и веќе не се врати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Немате слушнато за Иван? Додека не тргна в училиште го викав Ване.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, со многу тажно лице се стори шегата со која Синесие кројачот во момент на веселост го беше довел Васе Пегланиот во градината на поругата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А кога сум сам, секогаш сум тажен, многу тажен.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Прекривки со различни цени; дури два катафалка: за еден генерал и за некоја госпоѓа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Многу тажни лица, многу и лажна тага, многу и отворена веселба.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)