молкома (прил.) - ме (зам.)

Тие седеа околу голем оган и молкум ме гледаа очекувајќи можеби дека сенката на Карамба-Барамба ќе ја извлечам од џеб.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
- Тогаш појди со мене и земи ја, - му реков.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)