надвор (прил.) - сѐ (зам.)

Надвор сѐ беше бело, покриено со дебела снежна покривка.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Дојде зима и падна првиот снег. Надвор сѐ замрзна.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А надвор сѐ што може да оди, да мрда се забрало по војниците, по арапите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)