Како да ги наплатуваше долговите: замавна со столот и ја погоди таа глава. „Еве ти“, рече „Еве ти, проклет месечару.“ Се повлече еден чекор назад не пуштајќи го столот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сѐ на превара ми зеде, вели, и сега назад не можам, а за напред уште понеможам. Не ми отвора пат за напред, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Цимерколегата Франц ненадејно замина и назад не го чекаме, не.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)