небаре (прил.) - дете (имн.)

Се наведнува, го збира, и пак го тутка, го гмечи со палецот, го витка, небаре дете да повива.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако се придодаде на ова и тоа дека навистина таа ноќ, во вторникот спроти средата, помеѓу Богојавление и Свети Јован Крстител, Јосиф Акиноски и Васил Митрески видоа човек кој во Потковицата дојде по Градишки Пат, по себе водејќи коњ а в раце носејќи нешто завиткано небаре дете, сѐ друго остана да биде зачудувачко и да биде тајна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се најдоа и некои такви, од жените, кои тврдеа, навистина не најаве туку на сон, дека го виделе сети Јован Крстетел како доаѓа по Градишки Пат во Потковицата водејќи по себе коњ и носејќи в раце нешто завиткано небаре детуле, и како се запира кај Јанчевци, и како, потоа, излегувајќи од кај нив, не Боше нивни, туку тој, свети Јован Крстител, преку срецело и низ гробиштата и преку Горник оди напред, не допирајќи ги земјата и снегот притоа, и покажувајќи му пат на Бошета и учејќи го како да гази, а да не остава траги во снегот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)