некако (прил.) - пусто (прил.)

Толку да се успани? — забележи Марко и сите потврдија дека селото некако пусто им се виде одутрина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По патот ништо не се меркаше. Сѐ беше мирно и некако пусто.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)