И покрај солзите на моите родители, заминав од дома за да се вселам во собата на стрико ми Ото, нешто страшно ме влечеше таму, и во неа живеам и денес, иако косата одамна почна да ми белее.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Или зашто џамијата одамна почна да му се гради и наскоро ќе беше готова, а нему во сон му се чинеше дека ги слуша клетвите на каурите, или прекорите на Влаинката и стариот Тајко.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тоа го знам денес, но ова сознание го платив со тригодишно залудно студирање, свесен за фактот дека ќе стекнам глас на безделник, згора на сè за тоа отиде и целото наследство, но оттогаш помина многу време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)